Kalbinizi Açık Tutmak - To Keep Your Heart Open

Kalbinizi açık tutmak..Her türlü bilinmeyen, beklenmeyen davranışa rağmen olası mı?
Birine açıyorsunuz kalbinizi, tüm saflığınız, masumluğunuzla..
İkiniz de farklı ilişki kültürleri, yaşanmışlıklar, beklentiler, yaralar ve olgunlaşma evrelerinden geçerek birbirinizi buluyorsunuz. Tarif edemediğiniz, sizden öte birşey sizi o kişiye çekiyor. .
Müthiş bir mutluluk, haz, aşkınlık hali hissediyorsunuz..Ona dokunmak, ona bakmak, onu dinlemek içinizde bahar çiçekleri açtırıyor..Tüm dikkatinizi ona veriyorsunuz, giderek daha fazla onu düşünüyor, onunla fiziken bereber olmadığınızda da bir yanınız hep onunla olmaya devam ediyor. Hayaller kuruyor, onu içinizde büyütürken tüm Dünya'yı tüm renkleri ile de daha yaşanası hissediyor, daha uyumlu ve anlayışlı oluyorsunuz..
Sonra bir söz, bir davranış..Belki niyet iyi olsa da, sadece farklı bir 'dün' nedeniyle sarf edilmiş, bir anda sizi tepetaklak edebiliyor. Sizin 'dün'ünüz o söze davranışa farklı bir anlam yüklüyor, belki onunla birlikte tüm korkularınız tekrar kendini hatırlatıyor. İçinize bir şüphe kurdu düşüyor ve sizi kemiriyor..
Belki sarf edilen bir kelime, sizde en az yüz soru doğuruyor.. Andan koparıyor, büyüyü bozuyor..
Ben o noktada daha önce bir şey olmamış gibi davranır, bir düzeyde yok sayar, ama için için donar ve zamanla birşey hissetmez hale gelirdim. Sonra da ilişkiden kaçardım. Aslında yaptığım şey, kalbimi kapatmakmış..Kalbim kapanınca, hissedemez olunca da kalmamın anlamı kalmazmış..
Tam da o noktada durup içime dönüp, bir es verip duygularıma bakabildiğimde, bunları karşı tarafa aktarabildiğimde fark ettim ki kalbim tekrar açılıyor.. O hisleri tekrar buluyor. Ama bunu ifade etmenin de bir riski var, karşı taraf kaldırabilir mi? Söylediklerim onda ne tetikliyor? O da bunları ifade edebilecek kadar açık kalmayı istiyor mu? O kaldıramayıp gider mi? Ben içimdeki hassaslığı, incinebilirliği karşı tarafın da içindeki hassas alana özen göstererek söyleyebilecek miyim? Kendimi ifade edebilmeyi becerecek miyim?
Bütün bu kargaşıyı yaşıyorum. Ama anladım ki, tek şansım bu .. Bu riski almadan, bu adımı atmadan ben orada duramıyorum.. Kalbin açık kalabilmesi için ifade edebilmeliyim. Sağlıklı bir ilişkide, karşılıklı güven, saygı ve sevgi alanını koruyarak soğan katmanları gibi içimizin derinliklerine yolculuk yapabilmeli, bunu paylaşabilmeliyiz. Kendi içimizin derinliklerine inmek bizim sevgimizi büyütüyor. Birlikteliği anlamlı ve derin kılıyor.
Kalbin donduğu yerde, ilişki bağımlılık ve alışkanlıklarla devam eden parıltısını yitirmiş bir elmasa benziyor..Kolay mı ? Bence değil.. Ama güvenlik alanında kalarak kim hayat coşkusunu koruyabilmiş ki..

Sevgilerimle..

*
To keep your heart open.. Is it possible with all the unknown, unexpected  factors ?
You open yourself up to someone with all your heart and your innocence..
Both of you come from different backgrounds, relationship cultures, expectations, wounds, experiences and maturity levels and find each other. Something beyond you, something you can not put into words attracts you to the person.
You feel incredibly happy, blissful, a state of transcendence..Touching, listening, looking to the person will blossom flowers in you. you give your full attention to the person, the person takes more and more place in your thoughts. Even if you are physically not at the same place, a part of you remains always together with the person. You start daydreaming, while you make the person grow inside of you, you feel that the world is more of a beautiful place with all it's colors. You become more understanding and harmonious.
Than with a word, or a behavior .. Although the intention is good, being said or done just because of a different 'yesterday' can make everything go upside down. Your 'yesterday' interpretes this gesture differently, maybe all your fears come back..A worm called doubt starts to eat you up.
Maybe a word used can cause a havoc of hundred questions in you. Tear you away from the moment and break the spell.

At that very moment I was behaving like nothing happened, neglect my own feelings, freeze inside and in time I was not able to feel anymore. Afterwards I was running away from the relationship. Actually what I did was closing my heart down. With a closed heart the relationship did not have a meaning anymore and ı could not stay there..

But exactly at that very moment when I look inside, take a moment to connect with my deep feelings and when I am able to communicate what happens through, I realized that my heart opens up again.
I can find the feelings again.
There is a risk in expressing these feelings. Can the other hold the space for this? What does what I tell the person trigger in them? Is the person eager to also communicate through whatever is happening with them? Or will the person not be able to stay and leave? Am I able to speak my vulnerability through in a way that I am respecting and taking care of the other person's vulnerability? Will I be able to give the message in the right way?
I go through all this havoc. But I understood, this is my only chance. I can not stay there when I do not take the risk and make the step. In order to keep my heart open , I need to express myself. In a healthy relationship, we should be able to open up to our innermost core and express it to the other person layer by layer in a space which is safe, respectful and loving. To go inside our own depths makes our love grow. It also makes the relationship meaningful and gives depth.

When the heart is frozen, the relationship continues due to co-dependency and habit and looks like diamond, which has lost it's shine and glamor. Is it easy? According to me .. No..But who was able to keep the joy of life while staying in a comfort zone?

With My Love

Kurban - Victim

Kurban arketipi birçoğumuzun sahip olduğu bir arketip. Bakın bana bunu yaptılar ve bunu yaptıkları için ben haklıyım ve ben mağdurum.. Karşı taraf  kötü, ben ise masumum.. Kurbanı oynayanlar, sürekli aynı hikayeye takılır durur, affedemez ve ötesine geçemez. Ben bu rolü uzun zaman oynadığım için iyi bilirim..Aslında kurban, hiç de daha iyi olan, haklı olan değildir..Karşısındaki kişinin, tüm iyi yönlerini bir anda fırlatmış, gördüğü karanlık bir yanına odaklanmış, affetmeyi bilmeyen, öfkesini, intikamını mağdur kimliğinin altında gizleyendir..Üstelik manipülatif bir şekilde herkesi de kendi tarafına çekmeye çalışır, karşısındakiler ise enerjilerinin çekildiklerini, rahatsız olduklarını hissederler, vicdanları ile oynandığı için bir yandan suçluluk hissederler ve kurbanı onaylarlar..
Bazen gerçekten büyük bir travmanın parçası olmuştur, bu doğrudur..Yani gerçekten kurbandır..Yardıma ihtiyacı vardır ve yaralıdır. Çok büyük travmalara sahip olan ve yenen insanlar tanıyorum ve onlara saygı duyuyorum. Burada kurban olup sonrasında kurban arketipinde kalanları ele alıyorum. Kurban arketipindeki kişi  bunun ötesine geçemez..Aynı plağı tekrarlar durur ve o durakta yıllarını geçirir. Ben masumum, onlar suçlu kimliği hoşuna gider..
Bazı senaryolarda ise kendi yaratımının sorumluluğunu almaz. Bu senaryoda benim payım neydi diye bakmaz. Alması gereken dersi almaz. Bir çocuk olarak kalır. Bunun ötesine geçemeden yıllarını ve hatta ömrünü geçirenler bir var..
Bence hiçbir şey bu hayatta bize verilen muhteşem yaratım gücünü, muazzam mucizeleri yok saymaya değmez. Yaşam coşkusunu ve hafifliğini reddetmeye değmez..Evet bazen kendi kendimize çıkamıyoruz oradan ve bir yardıma ihtiyaç duyuyoruz.. Ama niyet ettiğimizde bütün kapılar bize açılıyor ve bir seçimle, bükülmez bir niyetle hızla bir çok şey değişiyor..
Rolde kalmak da bir seçim, çıkmak da bir seçim..Herşey her zaman olması gerektiği gibi ve mükemmel..
Sevgilerimle

*
The victim archetype is an archetype, which most of us have..Look what they did to me and because of this I am wronged and I am right. The other is bad and I am innocent. People, who choose for the victim role will be wrapped up in the same story over and over again, can not forgive and step ahead.
I have played this role for a long time, therefore I know. The victim is not the better one or the one that is right actually. The victim is the one, who after it saw a dark side of the other person, forgets all the good parts and hides its anger, rage and revenge behind the role of the sufferer. The victim manipulates everyone to be on their side, the others feel that their energy is pulled down, but it plays with the common sense of the people and they feel they need to approve the poor sufferer.
Sometimes, they really have been traumatised and they are right. They really are victims. They need help and they are wounded. I know people who had big traumas and where able to heal them. I really respect them. Here I am writing about people who like the victim archetype and enjoy remaining in it, who are not able to go beyond. They tell the same stories over and over again and stay at the same spot for years. They like their identity of being innocent and the others remaining guilty.
In some scenarios they don't take their own responsibility of creation. They don't look at how they have created whatever happened. Don't get the lesson they need to take and remain as a kid in a way. There are victims who remain a poor sufferer for years, even for a lifetime.
In my opinion, nothing is worth discounting our amazing force of creating and rejecting all the miracles which could come our way. Nothing is worth to exchange your joy of life and lightness for. Yes, sometimes we are not able to go beyond on our own and need help.. But with intent all the doors open. Only with choice and unbending intent everything changes rapidly..
It is choice to stay in the victim role and it is  a choice to go ahead..Everything as always is as it should be and is perfect..
With My Love

Daha Derine..To Go Deeper

.. Ve bir gün biri gelir..Her zaman alıştığınız güvenlik sınırları içindeki yaklaşımınıza izin vermez. Daha derinde içinde neler oluyor diye sorar ve pes etmez. Size kendinizi açmanız için yeterli güven ve alanı sağlar.. Hiç yaşadınız mı?
Ben bunu deneyimleyecek kadar şanslı oldum. Ve o güvenlik sınırlarını o kadar uzun süredir korumuşum ki, ardındakini ben bile tanımaz olmuşum. Aslında ne hissediyorum, ne var içimdeyi bulmam zor oldu. Yoğun bir duygu seli, çok şeyi içeren..Ama söze dökmekte, kendimi anlamakta zorlandığım. Ancak oradan çıkıp mesafe aldığımda, uzaktan baktığımda daha net görebildiğim..
Sevgi, mutluluk gibi güzel duyguların içine bulanmış utancım, korkularım, güvensizliklerim. Hepsi içiçe geçmiş öyle bir paket olmuş ki ben bile içinden zor çıkar olmuşum. Hani yün yumakları vardır, çözmesi çok bilinmeyenli denklem gibi olan..Hangi ip hangi iple bağlantılı, önce neyi ele almam gerek çözülsün diye incelediğimiz..
Oraya girdiğimde ise, merkezimde kalmak zaman zaman zor oluyor.. Yün yumakları çözülüyor, ama çözülürken o korkulan duygular en yoğun bir şekilde yeniden hissediliyor..Reddedilme korkum, istenmeme korkum, terkedilme korkum.. O kadar çok, o kadar yoğun..Halbuki alıştığım sınırların içinde ne kadar mükemmel, ne kadar birçok şeyi aşmış duruyordum..Yalan mıydı? Hayır değil, sadece bir sonraki katmanda ilgi bekleyen bir başkası var..Derine indikçe bir başka sen..Bilmem daha kaç katman var, özüme varmak için..Ama güvenlik alanının ötesine bakacak kadar cesareti olanların yaşam coşkusu taptaze..Ve buna değer..
Sevgilerimle

*
..And than one day someone comes..And doesn't allow you stay in your so familiar comfort zone..Asks you, what is there deep inside you and doesn't give up until you answer. Provides you the space and the safety to open up to something deeper in you..Did you ever have this experience?..
I have been lucky enough to experience this. I have been maintaining my comfort zone for such a long time, that even I didn't know who was behind the walls..It took me quite some time to undersatnd what I feel and what is inside me..A very intense emotional flood, containing a whole package..It was difficult to put it into words, to understand myself..Only later, when I was able to take a distance I could see what was happening more clearly..
Beautiful feeling like love and happiness where mixed with my shame, fears and insecurities. So intertwined that even I had difficulties to go through it..Like balls of wool, which are inextricable..Which string is connected to the other and do I need to follow to unwind the mess..?
It is possible to resolve it, but you go through all your fears in an intense way. My fear of abandonment, my fear of rejection, my fear of not being wanted.. So intense, all of them at once..
And I was so excellent and beyond all that in front of my comfort zone...Was it a lie? No..There was just another me, waiting in an other layer...The deeper you go, you will find other you's..I don't know, how many more layers to go, in order to reach my essence..But if you are courageous enough to go beyond your comfort zone, your life force will be fresh, very fresh..And it is worthwhile..
With My Love