Ankara'da son dönem gelişen olaylar milletçe kalbimizi ağlattı. Her bir ölen kurbanla bizim bir parçamız da öldü sanki. Hepimizin odağı değişti..İçimizi hüzün kapladı.
Evet, teröre karşı harekete geçmeliyiz.. Tedbirsel önlemler almalıyız. Bunlar yapılıyor, tetkikler, incelemeler, geriye yönelik muhasebeler...
Ama milletçe içimize dönüp bakıyor muyuz? Bir canlı bomba nasıl doğuyor? Bir insanın içine nasıl büyük bir fail yerleşiyor ki, sadece kendi canını değil aynı anda onlarca, yüzlerce masum başka canı da yok edebiliyor? Hangi düşünce sistemi, hangi tutku bunu yapabilecek geçerli nedenlere inanıyor? Bu eylemi ne planlama aşamasında, ne gerçekleşme aşamasında yolundan döndürmüyor? Geçici bir öfke buhranı ile değil, planlı ve kararlı bir şekilde adım adım hedefine ilerlemesini sağlıyor..
Ben kendi içime baktım, benim içimde hangi fail var diye ve onu buldum. Kendisine zarar veren, kendisini üzen ilişkilere dur demeyen, zararlı olduğunu bile bile bazı yiyecek maddelerini tüketmeye devam eden, kendisini zaman zaman sabote eden..Ve hatta kendini zamanında ciddi bir şekilde hasta etmeyi başarmış.. Kendisine zarar veren her türlü eylemle, dolaylı veye direkt başkalarına da zarar veren..
Bugün onu kabul edip, görmeyi seçen bir çalışma yaptım. Onunla barıştım, onunla yüzleştim..Onu görmediğim sürece kontrol edemediğimi ve ona güç verdiğimi gördüm. Onu sahiplenip, çok ihtiyacı olan sevgiyi verdim ona ve dengelendiğini hissettim.. Onu düşmanım yerine dostum yaptım..
Siz de kendi içinizdeki faili şifalandırmayı denemek ister misiniz?
Sevgiler
*
The last developments in Ankara, has brought heartache to the whole Turkish Nation. It feels like one of our parts has died with each and every new announced victim. Our focus has been switched.. We feel the deep grief all together.
Yes, we should act against terrorism. And launch some new precautions.. This is being done, investigations, careful considerations, examinations....
But as a whole nation are we looking inside of us? How is a suicide bomber created? How is it, that such a perpetrator is building up in a person, who not only kills itself but at the same kills ten fold or hundred fold other innocent human beings? What kind of a mindset, belief system , passion finds convincing reasons to execute this act? And doesn't give up during planning the act or during the execution? This can not be a moment of losing one's temper.. No, it is planned, and carefully step step by step put through.
I have looked inside myself? If there was a perpetrator in me? A part of me, who gives me pain, who doesn't say no and continues relationships, which are hurting. Who eats harmful food, knowing it is destructive, who from time to time sabotages itself. And even years ago managed to make herself seriously ill. A part of me, which harms myself and others directly or indirectly by doing so.
Today I decided to work on this part of me, to accept it and to allow seeing this part. I made peace with this part, I faced this part. I also saw by not allowing it to be there and by not accepting it, it became uncontrollable and it had power over me. I owned this part me and gave it love, and finally felt it was balanced. I made it my friend instead of enemy.
Would you like to do something to work on the perpetrator in you?
With My Love
