28 Mart 2012 Çarşamba

Radikal Değişim - Radical Change



Birçoğumuz, elimizde olanlara sahip çıkmakla o kadar meşguluz ki, atılım yapamaz hale geldik..Aman elimizden gitmesin korkusu ile, elimizde tutma çabaları ile yıllar geçiyor. Ve belki de bir hayata yazık ediliyor..Büyük tablo gözden kaçıyor, kutucuklarda bir koca yaşam tüketiliyor.
Arada bir ölüm döşeğinde olduğunda kedini imgelemeli insan, kısıtlı bir süreye neler sığdırabildi bakmalı, ya da neler sığdıramadı..Belki bu imgeleme, atılamayan radikal adımların atılmasını, çeşitli yaşamlara yelken açılmasını sağlar..Kim bilir? Bilinmeyen bir noktada bir sonun olduğunu hatırlamak, daha nitelikli yaşamaya yol açabilir..Kim bilir?
Bazen hippilere özeniyorum. Tüm Dünyayı geziyorlar, bir iddiaları yok, hırsları yok..Belki biraz müzik yapıyorlar, belki biraz elişi satıyorlar..Hava soğuyorsa, sıcak bir yere yelken açarak..Ne bir eşyaya, ne bir mekana bağımlılar..Sevgi ve barışla yaşıyorlar..Ama batılı zihniyetle yetiştirilmiş biri olarak, hemen bu yaşamın kaygıları geliyor aklıma..Ya sağlık sorunları olduğunda, peki ya temizlik, hijyen, ya yaşlanınca, toplumdaki saygınlık...Bilmem hangisi doğru yaşlanınca rahat etmek için, şimdi zindan yaşamlar yaşamak mı, yoksa ömrün daha uzun bölümünü keyif içinde yaşamak mı? Sonrası zaten bilinmeyen ve garantisi de yok ki..Belki bu şekilde yaşayınca sağlık da daha iyi oluyordur..Bilinmez ki..Benimkisi, annesi dışarı çıkmasına izin vermediği için, üzgün camdan bakan çocuk misali..
Hadi bugün küçük de olsa radikal bir değişiklik yapalım..Mesela ben son moda diye turkuaz oje sürmesine izin verdim Nimet'in...
Sevgilerimle..
*
Most of us, is so busy holding on to what we posses, that we can't move forward anymore..Years go by, with our efforts of holding tightly in order not to loose anything..And maybe a life is wasted this way..The broader view is lost and a whole life is been consumed in small boxes...
One should once in a while imagine the last minutes before dying, what one could fit in the limited time or what one couldn't fit in..Maybe this imagination, could help in taking some radical steps or move on to totaly different lifes..Who knows? To remember that there will be an end in an unknown moment could help one to have a life with more quality in it..Who knows?..
Sometimes I admire the hippies..They travel around the world, they don't have ambitions or goals..Maybe they make some music or sell some of their handwoks.. If the weather is cold they travel to warmer places..They are neither addicted to an item, nor a place..they live with love and peace..But ; I have been raised with a Western mind, so directly my existential fears interfere..Whatabout health issues?..Or hygiene, or becoming old, or to have a place in society..I don't know what is right? In order to have good old age, having long prison lifes?Or having fun in the longer part of life? What happens afterwards is actualy in both cases unknown and has no guarantee..Maybe if you live this way, health will be better..Sofar we don't know..I am like small child looking out of the window sadly, because mother didn't allow to go out....
Today, let's make a radical change, even if it small.
For example I allowed Nimet to use turquise nailpolish on my nails, just because she said it is fashion..
With My Love

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder