Annem...Annem

Annem..Annem

Sen üzülme..

Ben hakikaten dayanamam..

Sana kimse anneliği öğretmedi, gördüklerini biraz geliştirip uyguladın muhtemelen..Anne kalbinin yumuşaklığı ve sezgileri de yardım etti belki ..Bir taraftan çucuklar, bir taraftan da evlilik hayatının sorumlulukları..Genç yaşında kendi ana ocağından çıkar çıkmaz..Hepsi birden zorladı seni eminim, ..Hem bunun okulu da yok..Düşe kalka öğrendin herşeyi..Tüm iyi niyetine rağmen hatalar da yaptın doğal olarak.. 

Uzun zaman kıymetini bilemedim..Çocuk olmanın da okulu yok..Hatalarına odaklandım..Çocukken ağzıma verdiğin bir biberi defalarca yüzüne vurdum..Zaman zaman kızdım, küstüm..Ergenlik çağımda keskin sözlerimle yaraladım seni muhtemelen..Hep vermeye devam etmeni bekledim şımarıkça..Oysa ben sana istediklerini veriyor muyum diye düşünmek aklıma bile gelmedi..

Sen de elinden geldiğince vermeye devam ettin..Sesini yükselttiğini pek bilmem..Her ne yapsam, Dünyanın en büyük eserini yaratmışım gibi coşkuyla alkışladın..Bana hep çok güzel olduğumu hissettirdin, hatta yüzüm ergenlik sivilcelerimden dolayı bakılamaz durumdayken bile...

Her hastalandığımda bilirim ki nazım en çok sana geçer..En sevdiğim çarşaf takımını hiç unutmazsın, ne zaman gelsem serersin yatağıma..O kadar mutlu olursun ki en sevdiğim yemeklerin hepsini birden yaparsın, bense neyi yiyeceğimi şaşırırım..İçimden birden dans etmek gelse, hayran hayran saatlerce izlersin..Eleştirilerimi dikkatle dinler, kanunmuş gibi uygularsın..Boş boş da konuşsam, sadece ben olduğum için dinlersin..Bitsin istemezsin..Espirilerime en çok sen gülersin..Kendine karşı tutucu olsan da, benim gibi hep beklenmeyen yeni şeyler yumurtlayan birini anlarsın..Seni mutlu ediyorsa yap kızım dersin..Güvenirsin hiçbir zaman çizmeyi aşmayacağımdan..Onu da bilirsin..

İşte ben senin bütün bu güzelliklerini takdir etmeyi yeni öğrendim..Gereğince bir çocuk olmayı yeni öğrendim...Okulu yok ki dedim ama..Belki de var, hayat..Tüm inişleri ve çıkışlarıyla, tüm acıları ve tatlılarıyla hayat öğretti bana seni anlamayı, değerini fark edecek kadar olgunlaşmayı..Hayat beni yine şımarttı, sen halen hayattayken verdi hediyesini..Bugün mesafeler vardı aramızda, ancak bir çiçek ve bir sesle ulaştık birbirimize..

Özlüyorum seni annem..
Affet beni annem..Tüm çiğliklerim için, değer bilmezliklerim için, hayırsızlıklarım için..
Tüm bencilliklerim için..Bana söylemediğin içinde kalan uktelerin için..Sana ihtiyacın olduğu kadar zaman ayıramadığım için..Seni üzdüğüm her bir an için..Affet beni annem....

Bilmiyorum bugün kaç kişi böyle hissediyor..Ama çiçekçide ilk defa kuyruk bekledim..Bir sürü beyefendi annelerine çiçek almak için yarışıyordu, sevgiler günü bile böyle değildi bu dükkan..
Benzin alırken kırmızı karanfiller verdiler..Borusan ise rengarenk balonlarla süslenmişti..Birçok günü kutlamaya itirazı olanlar bu günü hiç sorgulamamaktalar..

Bugün tüm annelerin Anneler Günü kutlu olsun..Ve Tanrı, bugün ve diğer tüm günler annelerinden yoksun olanların yanında olsun..

Sevgilerimle..