Nereye Koşuyoruz? Where Are We Running To?

İçimde bir yorgunluk var bugün..Klasik bir deyiş, ama yılların yorgunluğu..Hem yaşanmışlıkların, hem yaşanamamışlıkların..

Hiç durmadan koşturduğum yaşam maratonunda durduğum ve durduğumu fark ettiğim ender anlardan biri..Nereye koşturuyorum?

Bugüne kadar nereye koşturdum? Ve nereye koşturduğumu sandım. Bilmiyorum, belki de bir hile vardı. Koştuğumu zannederken, kendimi yorarken olduğum yerde durdum!!

Her bir günü teker teker ele aldığımda hep bir şeyleri yetiştirdim, bir şeylerin mücadelesini verdim.

O günün gündeminde çok önemli bir şey vardı, olması, oldurulması gereken..Zamanla yarışarak çoğu zaman..Neydi o gündemler? Neydi onları o kadar önemli kılan bilmiyorum, hatırlamıyorum.

Tik tak..Tik tak..Hatırlayamadığım bu gündemlerle aktı saatler, günler..

Şimdi neredeyim? Bu muydu yaşamın yarısı?

Bir yanım var ki, yetişkin olmak istemeyor..Belki de erken yaşta yüklenen sorumluluklarla fazla yetişkin geçirdim hayatı bu yüzden..Çocuk olmaya doyamadım. O doyamayan yanım da büyümek istemiyor..Belki de hayatın gereği zaten buydu, ben kabullenemedim..

Kim bilir? Kimse hayatın sonunda bir diploma vermiyor ki..Hayatı iyi yaşadın, hakkını verdin, pekiyi ile geçtin..Ya da kaldın, başaramadın diyerek..

Bazı şeyler istedim, çok uğraştım, olmadı. Bazı şeyler istemedim, çok uğraştım, oldu. Bazı şeyler kolaylıkla geldi, bazı şeyler kolaylıkla gitti..

Ne fark eder ki..Yaşarken anladım, madalyonun hep iki yüzü var..İyi gözükenin, karanlık yönü, kötü gözükenin aydınlık yanı..

Bir şey öğrendim mi? Evet, hiçbir şeyi fazla ciddiye almamayı..Yaşanan anın hakkını vermekten başka bir şey olmadığını..Becerebiliyor muyum?

Hayır, her zaman değil. Ama buna da gayret ediyorum kendimce. Bu gayretle olan bir şey mi? Onu da bilmiyorum..

Belki de gerçekten tek bir şey öğrendim..Hiç bir şey bilmediğimi..Kim bilir?

*

I have a part of me, who feels tired.. Maybe it is a classical saying: but is the tiredness of the years..Of events that happended or didn't happen..

This is one of the rear moments of life, in which I have stopped the continuous marathon and am aware that I have stopped..Where am I running to? Up untill now, where did I arrive? And where did I think that I have run towards to? I don't know..Maybe there was a trick..While I was thinking that I was running somewhere, while I was tiring myself out I just kept staying at the same spot!!

If I take it day by day, there always was something that needed to be done, there were struggles about some daily issues. There was an important agenda for that specific day..Something needed to happen, or needed to be made happening..What was the agenda? What made it look so important, I don't know..I don't remember..

Tik tak..Tik tak..Hours, days went by with these agendas that I don't remember now..

Where am I now? Was this the half of life?

There is a part in me that doesn't want to become an adult.Maybe because I have been given responsibilities at a very early age..And have been an adult for too long..I couldn't be saturated in being a child..That part of me doesn't want to grow up.Maybe that is what life is upposed to be, only I couldn't accept..
Who knows? Nobody gives you a certificate at the end of life..Telling you that you have spend your life in a right way..Or telling you that you have failed..

I wanted some things, I worked hard to get them, it didn't happen. I didn't want some things to happen, I worked hard to avoid them, it did happen. Some things came easily, some things went easily..
At the end of the day, it doesn't matter..I have realized while living, that a coin always has two sides to it..What seems to be good has a dark side, what seems to be bad has also a side that is light..

Did I learn something? Yes, not to take anything really serious ..That there is nothing else other than enjoying the moment.
Am I able to do this? No, not always. But I am doing my best, as far as I am able to..Is this something that happens when you do your best? I don't know about this either..

 

Maybe the only thing I have really learned is, that I don't know anything at all..Who knows?



Koşturma deyince..Bu yıl Eurovision Şarkı Yarışmasını Azerbaycan 'Running Scared' adlı şarkıyla kazanmış..Kaçırdıysanız izleyebilirsiniz..

*

As we were mentioning, running.Did you know that Azerbaycan won this year' s Eurovision Song Contest with the song 'running scared'?..Well if you missed it, here is the song..

Sevgilerimle
*
With my love..