Sorun yaratan bir Bağımlılığın üstesinden gelmek
Çoğumuz, belki neredeyse hepimiz bir davranış şekline bağımlıyız veya halen bunun yarattığı kapana kısılmışlıkla mücadele ediyoruz. Bu bir madde bağımlılığı olabilir, alkol, marihuana, kokain, sigara, yemek, kahve veya şeker olabilir. Bu bir kişi bağımlılığı da olabilir- bir kişiye sevgi, onay, ilgi veya tersi için bağımlı olmak--kronik olarak yakınlıktan kaçınmak. Korkumuzdan, utancımızdan, şoktan; kendimizi meşgul kılarak, aşırı çalışarak, alışveriş yaparak, veya saplantılı olarak kontrol ihtiyacında olarak, güç, veya çoklu cinsel partnerler bularak kaçınabiliriz.
Bir davranışın bağımlılık olduğunu nasıl anlarız?
Nihai olarak: Bağımlılık bizi korkularımızı, içimizdeki boşluğu, hepimizde olan ve hayatımıza yıkıcı bir etkisi olan derin utancı hissetmekten alıkoyan bir çeşit kronik davranıştır.
Çoğu zaman davranış o kadar otomatiktir ki, neyden kaçındığımızı bile bilemeyiz. Ya da bazen bir bağımlılık içinde olduğumuz anlamayız, zira davranış sosyal olarak kabul edilir bir davranıştır ve bize faydası vardır, cinsel olarak kendini özgür hissetmek gibi, sürekli uyarılma halinde olmak ve eğlenmek gibi veya madde kullanımının arkadaşlığın bir parçası olması gibi.
Andrew, insanların arasında içtiği zaman kendini daha rahat hissediyordu. Sadece yoğun bir içsel çalışma ile geçen bir yıldan sonra anladı ki güvensizliklerini alkolün arkasına sakladığını fark etti. 12 Adım programına katıldı, ayık kalmaya kendini adadı. Kendini 'alkolik' olarak etiketlemeye isteksiz olmasına rağmen düzenli olarak toplantılara katıldı. Aynı zamanda kendini gelişim seminerlerine ve düzenli bireysel terapiye adadı.
Daniela sevgiye aç ve kolaylıkla; erkek arkadaşı tarafından red edilme ile ilgili en ufak bir işaret aldığında ya da ona ulaşma güçlüğü çektiğinde panik hissediyor. Erkek arkadaşı ise ondan hissettiği baskı nedeniyle geri çekiliyor ve mesafe koymak için bahaneler yaratıyor. Panik içinde olan küçük kızla nasıl baş edeceğini bilmiyor ve kendi alanına sahip çıkma konusunda kendini suçlu hissediyor. Ama kendi konuları üstünde çalıştıktan sonra, net olarak anladı ki anne/baba rolünü üstlenmek istemiyor ve sınır koymayı öğrenmeye başladı. Daniela bir kişi bağımlısı, karşısındakini; kendi içindeki boşluk ve yalnızlık duygularından onu kurtaracak biri olarak görüyor.
Oscar, bir kadınla sadece onun tamamen kendisine adandığını, ona koşulsuz ilgi ve destek verdiğini hissettiğinde birlikte olabiliyor. İş projelerine derinden bağlı ve kendi ayakları üzerinde duran ve kendi projeleri olan bir kadınla olduğunda kendini tehdit altında görüyor. Karşısındaki kadının tamamen kendisine adanmışlığında en ufak bir azalma hissettiğinde kendini geri çekiyor ve yeni bir ilişkiye giriyor. Oscar bir kontrol bağımlısı.
Samuel düzenli olarak marihuana içiyor. Bunu hiç bir bağımlılık olarak görmedi, çünkü onun için duman tüttürmek özgürlüğününün ve umarsız yaşam stilinin bir parçası. Bunun yanında, marihuananın verdiği gevşeme ve genişleme hissi ve kazandırdığı içgörüler hoşuna gidiyor. İçmediği zaman, kendini çok daha endişeli hissediyor, hatta elleri titriyor. Endişesi için ilaç olarak kullanıyor marihuanayı. Sorun şu ki, endişesinin farkında değil veya endişesi ile etkin bir şekilde baş etmiyor. Bunun ötesinde, bağımlılığı kız arkadaşını uzaklaştırıyor, çünkü kız arkadaşı onun varlığını içtiği zaman hissedemiyor.
Alışkanlığımızı def etmemize ne izin veriyor? Sonunda ne zaman bağımlı davranışımızla yüzleşmeye ve üstesinden gelmeğe hazır oluruz?
İlk olarak, bir bağımlılığımızın olduğunun ve bunun hayatımıza olumsuz bir etkisinin olduğunun farkında olmalıyız . Andrew içki içtiğinde kendini gerçek hissetmiyor. Daniela umutsuz tutunmasıyla erkek arkadaşını deli ediyor, ve Oscar hayatında derin bir yakınlık hissinin özlemini duyuyor. Her üçü de sorun yaratan bir bağımlılığa sahip olduklarını fark etmişlerdi.
İkincisi, durmak için kendimizde, bağımlılığın bedelinin çok yüksek olduğunu anladığımız için yüksek bir motivasyon hissetmeliyiz. Belki bedel sağlığımız, ilişkilerimiz, öz güven ya da yaratıcılık..Öyle bir noktaya gelmeliyiz ki, anında hazdan daha büyük bir arzuyla gelişimi istemeliyiz. Bağımlılık tarafından örtülenen, endişeyi, boşluk hissini ve çaresizliği kapsayabilme yeteneğini geliştirmeliyiz.
Bağımlılıklarımız zorlayıcıdır. Disiplin ve kararlılıkla üstesinden gelebileceğimiz bir alışkanlıktan fazlasıdırlar. Çoğunlukla, korku ve utancın üstesinden gelmek için içsel çalışmayı yapmadan bağımlılıktan kurtulmaya çalışan bir kişi başarılı olmaz. Kalıcı olmaz, çünkü hayat koşulları içimizdeki endişeyi tetiklediği zaman, bağımlı davranışımıza geri döneriz.
Matthew'un alkol içmede aşırılığa gitme konusunda uzun zamandır bir sorunu var. Düzenli olarak içmiyor, ama hayatı ne zaman fazla stresli olsa, günlerce aşırı içiyor. 3 Defa tedavi gördü ve her seferinde, sorunun giderildiğinden emin olarak çıktı. Program bittiğinde 12 adım programına ve düzenli olarak toplantılara katılması için yoğun bir şekilde cesaretlendirildi. Ama tamamen red etti. Ayık kalmak için desteği ihtiyacı olmadığı ve bir hastalığa sahip olmadığı konusunda tamamen ikna olmuştu. İş stresi baş edemediği bir noktaya geldi anda tekrar aşırı içmeye başladı.
Bir bağımlılıktan kurtulmak için üçüncü koşul, güvenilir destek almaktır. Uğraştığımız konuya bağlı olarak bu yakın bir arkadaş olabilir, ama çoğunlukla bu kişinin aynı yoldan daha önce başarılı bir şekilde geçmiş biri olması ve vazgeçmenin ne anlama geldiğini bilen bir kişi olması gerekir. Üzerimizdeki baskı çok yoğunlaştığı her an arayabileceğimiz, erişilebilir olan ve yaşadığımız endişe konusunda ve zorlayıcı davranışa geri gitmeme konusunda bizimle konuşup rahatlatan, ikna eden birine ihtiyacımız var. Çoğunlukla bu kişinin bir sponsor, 12 adım programıyla ilgili bir kişi olamsına ihtiyaç vardır. 12 Adım programına iyi alternatifler var.Ama çoğunlukla, net hatları olan bir yapıya ihtiyacımız var ve iyi rehberlik alma, ilham ve güvenilir bir desteğe olan ihtiyacın alternatifi yoktur.
Son olarak, bizim deneyimimize göre, bağımlığa kaçma nedenimizin köklerini araştırmaya da kendimizi adamalıyız. Şefkatle bize, korkularımız ve boşluk hissimizden geçerken rehberlik edecek eğitime sahip bir terapist bulmalıyız. Bu sadece korkularımzı anlamak demek değildir, aynı zamanda ortaya çıktıklarında onlara kapsayabilecek bir konteyner yaratmayı bilmek demektir.
Bir bağımlıktan iyileşmek meydan okuyucu bir deneyimdir. Ama fark ettiğimizde, mutluğumuz üzerindeki etkisini gördüğümüzde, olmamız gereken kişi olmaya motive olduğumuzda ve yardım istediğimizde onun üstesinden gelebiliriz.
Sevgilerimizle , Krish and Amana
******
KICKING THE HABIT -
Overcoming a Troublesome Addiction
The Quarterly Article by Krishnananda and Amana
Many of us, perhaps even most of us, have or still struggle with being trapped in some kind of addictive behavior. It can be using a substance such as alcohol, marijuana, cocaine, cigarettes, food, coffee, or sugar. It can also be a person addiction -- being dependent on someone for love, approval, and attention or its opposite -- chronically avoiding closeness. We can also avoid our fears, shame, and shock by staying busy, overworking, shopping, or obsessively needing control, power, or seeking multiple sexual partners.
How do we know if some behavior is an addiction?
The bottom line: An addiction is some kind of chronic behavior that keeps us from feeling the fears, emptiness, and profound shame inside that we all have and it has a destructive impact on our lives. Most of the time, we may not even know what we are avoiding because the behavior is so automatic. Or sometimes, we don't recognize that it may be an addiction because it is socially acceptable and has benefits such as feeling sexually free and continually stimulated and entertained, or using substances as part of being with friends.
Andrew felt more comfortable being with people when he drank. It was only after a year of intensive inner work that he came to realize that he was hiding his insecurities behind alcohol. He joined a twelve-step program, committed to becoming sober, and went to regular meetings even though he was initially reluctant to label himself as an "alcoholic." He also committed to frequent growth seminars and regular individual therapy.
Daniela is desperate for love and easily feels panic at the slightest indication of rejection or lack of availability from her boyfriend. He shrinks away from the pressure he feels from her and finds excuses to distance herself. He does not know how to deal with her panicked little girl and feels guilty to take his own space. But after working with his own issues, he has become clear that he does not want to be her mother/father and is beginning to learn to set limits. Daniela is a person addict, objectifying the other person to be her rescuer from her feelings of emptiness and loneliness.
Oscar can only be with a woman when he feels that she is devoted to him and gives him unconditional attention and support. He is deeply involved in his work projects and feels threatened when he is with a woman who has her own autonomy and her own projects. The moment he feels that the woman is less than totally available, he pulls away and begins a new relationship. Oscar is a control addict.
Samuel smokes marijuana regularly. He has never considered this an addiction because for him, smoking is an aspect of his freedom and his carefree lifestyle. Plus he likes the relaxation, expansiveness, and insights that it gives him. When he doesn't smoke, he feels much more anxiety and even has a tremor in his hands. He is using the marijuana to medicate his anxiety. The problem is that he is not aware or dealing effectively with this anxiety. Furthermore, his addiction is driving his girlfriend away because she feels he is not present when he smokes.
What allows us to kick our habit? When are we finally ready to confront and recover from our addictive behavior?
First of all, we have to become aware that we have an addiction and that it is having negative effects on our life. Andrew did not feel real when he drank, Daniela recognizes she is driving her boyfriend away with her desperate clinging, and Oscar is missing a deep intimacy in his life. All three have recognized that they have a troublesome addiction.
Secondly, we have to feel strongly motivated to stop because we realize that the cost of the addiction has become too great.Perhaps the cost is our health, relationships, self-esteem or creativity. We have to reach a point when the desire for growth is greater than the need for instant gratification; when we have found the ability to contain the anxiety and feelings of emptiness and helplessness that is covered by the addictive behavior.
Our addictions are compelling. They are more than just a habit that we can get rid of with discipline and determination. Most of the time, someone who tries to recover from an addiction without doing the deep inner work of exploring fears and shame will not succeed. It doesn't last because as soon as life circumstances aggravate the anxiety inside, we tend to return to our addictive behavior.
Matthew has had a problem with alcohol binging for a long time. He does not drink regularly but whenever his life becomes too stressful, he spends days drinking excessively. He has been to rehab three times and each time, he was convinced that his problem was solved. When the programs were over, he was strongly encouraged to continue with a twelve step program and go to regular meetings. But he refused fully convinced that he did not have a disease or the need for support to stay sober. As soon as his work stress became overwhelming, he went back to binge drinking.
The third criterion for stopping an addiction, is reaching out for reliable support. Depending on what we are dealing with it can be a close friend but most of the time, it needs to be someone who has been through the process successfully and knows intimately what it means to quit. We need someone we can call anytime the pressure becomes too great, someone who is available and who can talk us through the anxiety and the compulsion to return to our addiction. In most cases, it needs to be a sponsor, someone who is connected to the twelve-step program. There are good alternatives to the twelve-step program, but most often, we need structure and there are no alternatives to the need for guidance, inspiration and reliable and dependable support.
Finally, in our experience, we also need to commit to exploring the roots of why we have escaped into our addiction. It is important to find a therapist who is trained to compassionately guide us through our fears and feelings of emptiness. This means not only understanding where our fears come from but also learning how to build a container to hold the fears when they arise.
Recovering from an addiction is a challenge. But when we recognize it, see how it is impacting our happiness, feel the motivation to become the person we are meant to be, and reach out for help, we can overcome it.
With love, Krish and Amana
******
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder