Sevgililer Günü Kutlu Olsun - Happy Valentine's Day

İlk sevgililer günü ile tanıştığım zamanı hatırlıyorum. Almanya'da bir seyahat acentasında çalışıyordum. Oteller ile kontrat yaptığım bir Uzakdoğu seyahatinden yeni dönmüştüm. Ve sonrasında tam da sevgililer günü zamanına denk gelen bir turizm fuarı oldu Hamburg'ta. Uzakdoğu'daki iş ilişkilerimle bu fuar ile ilgili görüşürken, biri tam da Valentine's Day orada olacağım, beraber kutlarız demişti. Ben de ne olduğunu bilmediğimden, Cumhuriyet Bayramı gibi bir bayram zannedip, ne hoş olur demiştim. Konu büyümüş, tarih yaklaştıkça ben etraftaki afişleri görüp işkillenmeye başlamıştım. Sonra öğrendim, Valentine Gününün anlamını.. Bu son derece zarif ve centilmen bey ise, benden de cesaret alıp, o gün 24 ayar bir bilezik hediye edip, benimle evlenmeyi düşündüğünü söylemişti.. Çok utanmıştım, yanlış anlamayı da açıklayamamış ve olumlu cevap verememiştim. Ama onu hep bugünü bana tatlı bir anı bırakarak özel kıldığı için şükranla anarım..
Sevgililer Günü bir çok kişi için stresli bir güne dönüştü. Gerçekten sevgili olup, aşklarının doruğunu yaşayıp o günü hakkıyla kutlayan bir azınlık dışında, her yıl sevgilisi olmayanların yoksunluk duygusunu tetikliyor.. Sevgilisi olan erkekler ise, bugünü beklentileri karşılamazsak olabileceklerin stresini yaşamamak adına özel kılmaya çalışıyor. Birçok kişi ise günü yalnız geçirme korkusu yaşıyor ve arkadaşları ile olsa da buluşup kutlamaya çalışıyor. Reklamların, televizyonun, afişlerin öğrettiği, ima ettiği şekilde kutlamaya çalışıyoruz bugünü..
Aşk, ilginçtir. Ne kadar şekle sokmaya çalışırsak o kadar uçar gider. Özgürlük ister, özgünlük ister. Spontanelik ister..Verilen bir güne, bir şekle bağlı olamaz. Bencildir, kendi için var olur.. Başkalarının ne diyeceği imajlarına, beklentilerine boyun eğmez. Coşar, taşar, akar sınırsızca..Her kuralla, şekille karşılaştığında gücünü yitirir.. Kolu, kanadı kırılır.. Uyum sağlamaya çalışsa da, susar yavaş yavaş ve bir gün çeker gider..
Herkes kendi Sevgililer gününü kendi zamanında, gününde, şeklinde keyfiyle yaşasın diyorum kısaca..
Sevgilerimle
*
I remember the time, when I first met 'Valentine's Day'. I was working at a travel agency in Germany. I just came back from a business trip to the Far East, where I made contract with some hotels. Afterwards there was travel trade fair in Hamburg, which was in the period of Valentine's Day. I was communicating with my business partners about this fair. One of my business contacts said I will be there on Valentine's Day, let's celebrate it together. I didn't know what it was, I thought that it was something like the day of the Republic and was fond of the idea on celebrating it together. The topic got intenser and as the date came closer, I started to see all the ads around and started have suspicions about the day. Later I learned the meaning of this special day. The very kind gentlemen, was encouraged by my positive approach and gave me  a 24 karat golden bracelet and proposed me. I was ashamed and couldn't explain that there was a misunderstanding and couldn't give him the 'yes' that he was expecting. But, I always think of him with gratitude, making my day special with a sweet memory..
Valentine's Day, became a stressful day for lots of people. There is a minority, who is in the climax of their love affair and celebrate this day the way it is expected. But for the majority it is a day, which triggers the feelings of lacking love the way they want in their lives. Men, who have a lover are stressful, they try to their best in order to make the day special according to the expectations of the women they are together with, so in doesn't turn into a nightmare afterwards. Lots of people are afraid to go alone through this day and celebrate it with friends. We try to celebrate this day, the way the adverts, tv teaches us what we should do.
Love is an interesting concept. The more you try to put it in form, to mold it, the more it will leave us. It wants to be free, it wants to be unique, it wants to be spontaneous. It can not be bound into a certain day or shape. it is selfish, it exists for its own sake. It can not bow to other people's images and expectations. It sweeps, expands, flows without borders..Whenever it meets a rule or a form it looses it's power. The branches break one by one. Even when it tries to harmonize, it becomes more and more quite  and one day it will go away totally.
In a nutshell, I would like to stay.. Let everyone have their own Valentine's day at a time at a way, which is unique to themselves.
With My Love