11 Haziran 2011 Cumartesi

Gurur - Pride

GURUR

Gurur..vurur!..Her ne kadar Türk filmlerinde, aşk sahnelerinde hayran olunan veya olunması gerektiği izlenimini veren bir nitelik gibi gözükse de..
O an verdiği hazzın dışında, kayıplar getiren bir eylem, gurur..

Aile eğitimim veya benim bu eğitimden algıladığım şekliyle gurur önemli bir değerdi ilişkilerimde..Bir anda bıçak gibi ilişkilerimi bitirse de hayranlık uyandırıyordu.
Henüz yanımda olan diğerlerine de bir gözdağı oluyordu..Yanlış bir şey yaparsanız silerim sizi gibi..Belirli toplumsal koşullanmalara sahip bir kitle tarafından da, karakter sahibi olarak tanımlanıyordum bu şekilde..Gerçekte olan ise, yalnızlık duygusu ve güvensizlikti..Belirli bir noktada biri bir şey yapar ve yakın bir ilişkiyi bitirmek zorunda kalırım korkusu..Müthiş bir alınganlık ve karşı tarafa yönelik beklenti dolu olmak..Gizli bir Anayasam vardı sanki. Karşı taraf bunu bilerek veya bilmeyerek ihlal ederse başına geleceğinden habersiz, bir anda kendini denklemin dışında buluyordu.

Aslında sana ihtiyacım var diyememekti..Karşı tarafın beni sevdiğine inanmamaktı..İçimdeki acıyı kimseye göstermeden yaşamak ve güçlü olma imajını korumak adına girdiğim bir tuzaktı..
Bunca zayıflığı gizlemekti..Kuyruğu dik tutmak adına kaybetmekti..Yeniden ve yeniden..Ama öyle derin bir hipnozla yerleştirilmişti ki bana, bu kalıbımın içine sıkışmıştım, çıkamıyordum.
Bu kalıp benim ve diğer insanların arasında dikenli bir tel gibi duruyordu.Ve yalnızlığın girdabı gittikçe derinleşiyordu..

Şanslıydım ki, sevgisiyle beni eriten insanlarla karşılaştım. Bana farklı bir yol gösterdiler, bana rağmen beni bırakmadılar, gitmediler..Bunu kabul etmek o kadar zor geliyordu ki, benle olmayı giderek daha zor kılıyordum. Sevilebilir olduğuma inanmıyordum..O anın geleceğine ve bir gün pes edeceklerine inanıyordum ve daha çetin sınavlar sunuyordum..Sevgi dolu ve kendine güvenen insanlarla karşılaştım, bunlara rağmen yanımda kalan. O sevgiyi, o değeri kabul edebilmem için nice gözyaşından geçtim..

Çok sevdiğim ve benden daha gururlu insanlarla da karşılaştım, onların terk etmesinin acısıyla da olgunlaştım. Bu şekilde de nice gözyaşı döktüm..

En sonunda sevdiğim insanları değil, gururumu terk etmesini öğrendim. Kolay olmadı, ama oldu..

Siz neyi seçiyorsunuz?

Sevgilerimle

*
PRIDE

Pride..Hits!..Although in Turkish movies, in love scenes it is seeming to be a quality that is admired or at least should be admired..After a momentary delight it is an action that brings loss..

Due to my family education or the way that I interpreted this education pride was an important value in my relationships..Although it was the cause of abrupt endings in my relationships, it was a cause of admiration.

It was a warning to people still around me. The message was; if you do something wrong I erase you..A certain group of people who had a certain conditioning called this way of behaving; having a strong personality..What in reality happened was a feeling of loneliness and insecurity. A fear about, someone acting in a way that I could not be able to tolerate and accordingly would need to finish the relationship at once..An incredible touchiness and being full of expections about the other person..It was as if I had a hidden constitution. If the other person on purpose or innocently was acting against it, he or she would found him- or herself without a notice out of the equation.

Actualy it meant ; I can't say I need you. I don't believe that I am lovable..It was a way of not allowing others to see the deep pain they were causing and being trapped in keeping the image of being strong;hiding the weakness inside me and to loose in order to keep up appearances. Again and again. But I was under such a deep hypnosis, that I felt stuck in this pattern and could not get out..It was like a  barbed wire between me and the people around me. And the whirlpool of loneliness was getting stronger each and every day..

I have been lucky to have met people, who could make me melt down with their love..They showed me another way..They didn't leave me despite me being me. But this was so difficult to accept for me, that I made it even more difficult to be with me.I just couldn't believe that I was lovable. I believed that we would reach that moment that they would leave me, that they would gave up on me. So I was giving them a hard time..I met people, who were full of love and selfconfidence, who were able to stand by me. In order to accept this love and worthiness, I needed to shed lots of tears.

I also met people I loved deeply, but had a higher sense of pride than me..I became more mature with pain caused by their abondenment. Also in this way I cried a lot..

At the end I somehow managed not to leave the people I love, but leave my sense of pride.It was not easy..But I made it...

What are you choosing?

With My Love

Pride - Gurur

She stayed up all night and cried into her pillow
Bütün gece uyumadı ve yastığına akıttı gözyaşlarını

And fought off the urge to just break down and call
Ve kendiyle kavga etti, yumuşayıp aramamak için..

Last night to find the fault seemed so darn easy
Dün gece hatayı görmek çok kolaydı.

But now whose to blame don't matter much at all
Ama şu anda suçun kimde olduğu hiç de önemli değil.

She thinks if she calls him it just shows weakness
Eğer onu ararsa bunun zayıflık olacağını düşünüyor.

So the hurt goes on with every tear she's cried
Bu şekilde acısı döktüğü her gözyaşıyla besleniyor..

Ain't it sad to see a good love fall to pieces
Chalk another heartbreak up to foolish pride
İyi bir sevginin aptal bir gururla parçalara ayrılacağı söylenir ya..

Turn out the lights the competition's over
Işıkları söndür rekabet bitti.

The stubborn souls are the losers here tonight
İnatçı ruhlar bu gece kaybedenler olacaktır.

And while the bridges burn, another hard-hard lesson's learned
Köprüler yıkılırken bir başka sert mi sert ders öğreniliyor..

As through the ashes passion slowly dies
Tutkunun külleri yavaş yavaş sönerken

And this romance goes down to foolish pride
Bu romantik aşk aptalca bir gurura kurban gidiyor.

He relives every word they spoke in anger
Öfkeyle söylediği her bir söz kafasında yankılanıyor.

He walks the floor and punches out the wall
Volta atıyor ve duvarı yumrukluyor

To apologize to her would be so simple
Ondan af dilemek çok kolay olurdu

But instead he cries I'll be damned if I'll crawl
Ama onun yerine, lanetlenmiş olurum eğilirsem diye ağlıyor

If he loses her he's lost his best friend
Eğer onu kaybederse en iyi arkadaşını da kaybetmiş olacak..

And that's more then just a lover can provide
Ve bu bir aşığın verebileceğinden daha fazla..

So he wrestles with emotions that defeat him
Bu nedenle onu yenen duygularıyla güreşiyor..

Chalk another love lost up to foolish pride
Aptalca bir gurur yüzünden kaybolan bir aşkına daha ağıt tutuyor.

 

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder